Spitskool met een potje van Lonny

Ik gebruik zelden kant en klaar maaltijden, zakjes of pakjes. Maar toen een paar jaar geleden de bamboemandjes met Indonesische maaltijden van Lonny Gerungan, die bekend geworden is door zijn TV kook-reisprogramma's uit Indonesië en kookboeken, uit het schap van Albert Heijn verdwenen, was ik daar beslist wel rouwig om. Het schijnt dat het bedrijf te groot voor hem werd en hij verkocht het door aan een bedrijf dat failliet ging. Of zoiets, maar hij mag zijn eigen beeldmerk niet meer gebruiken. Dit las ik in de column van Aaf Brandt Corstius in de NRC:

"Hoe dat soort dingen precies werkt, is voor mij een mysterie, maar ik zal het in mijn eigen lekentaal proberen na te vertellen. Lonny had zijn bedrijf verkocht, want er was teveel vraag naar zijn mandjes met Indonesische gerechten. En die vraag kon hij niet aan. Het bedrijf waaraan hij Lonny's mandjes verkocht, ging failliet en verkocht de Lonny-mandjes door aan een ander bedrijf. Dat nieuwe bedrijf wil Lonny nu niet het recht geven om zelf zijn naam te gebruiken, voor, bijvoorbeeld, op zijn kookboeken.

Dus nu mag Lonny niet meer Lonny zijn.
Dat is natuurlijk te gek voor woorden"

Bij Jumbo kwam ik nu potjes tegen van Samasaya tegen, inderdaad van Lonny, en ik heb er een paar geprobeerd, eentje voor kip en vandaag een voor groenten: Sayur Lodeh saus.
 Ik vond ze beide lekker. Maar ik ben natuurlijk geen Indonesië kenner.
Ook makkelijk als je meerdere gerechten wilt serveren, dan heb je er in ieder geval één vlug klaar gerecht erbij.
Wat ook handig is dat de voornaamste ingrediënten staan afgebeeld. Ik heb liever geen suiker, dus kies ik één waar geen gula djawa suiker op staat.
Foutje: er staan eetstokjes op mijn foto en in Indonesië eet men met de hand.
Hier een filmpje voor deze saus met gemengde groenten en tofu.