Ossobuco uit de oven

Never change a winning horse, zeggen ze. Vorig jaar leek het me een goed idee om de ossobuco in de slowcooker te maken, maar het eten smaakte naar bot, niet lekker. Dus val ik terug op mijn favoriete recept voor ossobuco. Het lijken veel ingrediënten maar de oven doet het meeste werk.

Ingrediënten:
meel
zeezout en peper
6 stukken kalfsschenkel elk 250 gr
75 ml olijfolie
3 eetlepels boter
2 flinke wortels, geschild en in schijfjes gesneden
1 flinke ui, gesnipperd
2 selderijstengels in plakjes
1 eetlepel gesnipperde knoflook
2 laurierbladen,
rozemarijn
3 blaadjes salie
1 bosje verse peterselie
geraspte schil van 1 citroen
ongeveer halve fles droge witte wijn
groot blik Italiaanse tomaten zonder vocht, gesneden in grote stukken
375 ml bouillon
Voor de gremolata:
beetje gehakte peterselie
beetje geraspte citroen
1 teentje knoflook, fijn gehakt

Bereiding:

1. Meel zout en peper gaan samen in een plastic zak, even schudden en daarna de kalfsschenkels erbij, en weer schudden.
2. Pak een flinke braadpan, verhit de olie en braad het vlees aan beide zijden bruin. Vlees uit de pan.
3. Draai het vuur een beetje lager en dan de boter, wortels, ui, selderij, knoflook, laurierblad, salie, rozemarijn, peterselie en geraspte citroen schil erin even door de pan roeren. Na 5 minuten dan gaat de wijn erbij en tegen de de kook aan laten komen Dan de tomaten en de kippenbouillon erbij dan gaan de kalfsschenkels erbij. Leg een rondgeknipt vel keukenpapier op de schenkels. Deksel op de pan en in de oven in op 160C gedurende twee uur. Deksel niet optillen!
4. Strooi er de gremolata overheen 

Serveer klassiek met saffraanrisotto.

Het recept is van de The best of Bridge ; een groepje bridge vrouwen uit Canada dat besloot recepten te delen. Wat in 1975 begon met losse papiertjes, toen het blog en vervolgens met hulp van foodwriters en culinaire experts hebben zij en hun opvolgers in de loop van de tijd 22 kookboeken uitgebracht die stuk voor stuk bestsellers zijn.

De oprichters in 1975